Silvicola

Celem standardu jest określenie wymagań jakościowych dla salat i endywii, po ich przygotowaniu i zapakowaniu.

A. Wymagania minimalne

We wszystkich klasach jakości, uwzględniając szczegółowe wymagania dla każdej klasy oraz dopuszczalne tolerancje, sałaty i endywie powinny być:

• Całe 

 Oznacza to, że sałaty i endywie nie mogą mieć, z wyjątkiem bardzo niewielkich, uszkodzeń powstałych zarówno podczas wzrostu, zbioru, pakowania jak i innych operacji związanych z przygotowaniem ich do sprzedaży. Powinny mieć kilka zewnętrznych liści ochronnych chyba, że są indywidualnie pakowane w folię.

• Zdrowe; nie dopuszcza się sałaty i endywii z objawami gnicia lub takiego zepsucia, które czynią ją niezdatną do spożycia 

 Sałaty i endywie powinny być całkowicie wolne od jakichkolwiek oznak chorób lub zmian, które znacząco wpływają na ich wygląd, przydatność do spożycia oraz wartość handlową. Szczególnie niedopuszczalne są ślady gnicia, nawet jeśli są niewielkie, ale mogą spowodować, że w momencie końcowej sprzedaży sałaty będą już niezdatne do spożycia.

• Czyste i oczyszczone z zewnętrznych liści tj. praktycznie wolne od pozostałości ziemi lub innego podłoża oraz jakichkolwiek widocznych zanieczyszczeń obcych 

 Sałaty i endywie powinny być praktycznie wolne od zanieczyszczenia ziemią, kurzem, pozostałością środków ochrony roślin lub innych zanieczyszczeń. Dopuszczalne jest bardzo niewielkie zanieczyszczenie ziemią zewnętrznych liści. Sałaty powinny być oczyszczone z liści zewnętrznych szczególnie jeśli te są widocznie ubrudzone, uszkodzone lub mają zmienioną barwę.

• O świeżym wyglądzie
• Niezwiędnięte

• Praktycznie wolne od szkodników Praktycznie wolne od uszkodzeń spowodowanych przez szkodniki Bez oznak wyrastania w pęd nasienny Bez nadmiernego zawilgocenia powierzchniowego   W momencie wysyłki sałaty i endywie nie powinny być nadmiernie wilgotne, co powoduje znaczne obniżenie trwałości i przydatności do transportu. Jednak natychmiast po wystawieniu z chłodni może wystąpić lekkie zawilgocenie, które nie jest uważane za nadmierne. Bez obcych zapachów i/lub smaków   Sałaty i endywie nie mogą być przechowywane i transportowane w nieodpowiednich warunkach, w których mogłyby pochłonąć niepożądane zapachy np. od innych produktów. W przypadku sałat, dopuszczalne jest czerwonawe przebarwienie spowodowane niskimi temperaturami podczas wzrostu, pod warunkiem, że nie wpływa to ujemnie na ogólny wygląd sałaty. Korzenie powinny być przycięte tuż przy nasadzie liści zewnętrznych, a przycięcie powinno być czyste. Sałaty i endywie powinny być prawidłowo rozwinięte. Stopień rozwoju i jakość sałat i endywii powinny być takie, aby mogła one: wytrzymać transport i manipulacje, dotrzeć do miejsca przeznaczenia zachowując zadowalającą jakość.

  A. Podział na klasy jakości Sałaty i endywie dzieli się na dwie niżej określone klasy jakości: a) Klasa I Sałaty i endywie w tej klasie powinny być dobrej jakości i powinny posiadać cechy charakterystyczne dla odmiany lub typu handlowego, szczególnie jeśli chodzi o barwę. Sałaty i endywie klasy I powinny być dobrej jakości i powinny być starannie zaprezentowane. Sałaty i endywie powinny być: Dobrze wykształcone

• Zwarte, mając na uwadze sposób uprawy oraz typ sałaty lub endywii

•  W zależności od typu sałaty wykazują różny stopień zwartości. Sałaty uprawiane pod osłonami mogą mieć główki nieco mniej zwarte.

• Bez uszkodzeń lub zmian wpływających na ich przydatność do spożycia 

•  Dopuszcza się niewielkie uszkodzenia liści zewnętrznych.

• Bez uszkodzeń spowodowanych mrozem - Sałaty głowiaste powinny mieć pojedynczą, dobrze wykształconą główkę. W przypadku sałat uprawianych pod osłonami, główka może być mała.

• Sałata rzymska musi mieć główkę, która może być mała.
  

• Środek endywii kędzierzawych i endywii o liściach szerokich powinien mieć żółte zabarwienie.

• b) Klasa II
  Do tej klasy zalicza się sałaty oraz endywie, które nie odpowiadają wymaganiom klasy I, ale spełniają wyżej określone wymagania minimalne.
  Sałaty i endywie klasy II powinny posiadać odpowiednią jakość handlową i powinny być odpowiednio zaprezentowane.

  Sałaty oraz endywie powinny być:

  • Wystarczająco dobrze wykształcone 

   Dopuszcza się zniekształcenie główek w przypadku sałaty tworzącej główki lub rozet w przypadku endywii. Nie mogą to być jednak duże deformacje.

• Bez uszkodzeń i zmian, które w poważnym stopniu wpływałyby na ich przydatność do spożycia 

•  Dopuszcza się uszkodzenia liści zewnętrznych w postaci pęknięć, odgnieceń lub innych uszkodzeń, które jednak nie wpływają istotnie na przydatność sałat i endywii do spożycia.

• Dopuszcza się następujące wady, pod warunkiem, że sałaty i endywie zachowają swoje cechy charakterystyczne co do jakości, utrzymania jakości i prezentacji w opakowaniu:
  

  • Niewielkie wady barwy
  • Niewielkie uszkodzenia spowodowane przez szkodniki 

   Uszkodzenia spowodowane przez szkodniki dopuszczalne są jedynie na liściach zewnętrznych.

  Sałaty głowiaste powinny mieć główkę, która może być mała. W przypadku sałat uprawianych pod osłonami, mogą one nie posiadać główki.
  Sałata rzymska może nie mieć główki.