Silvicola

Celem standardu jest określenie wymagań jakościowych dla fasoli po jej przygotowaniu i zapakowaniu.

A. Wymagania minimalne

We wszystkich klasach jakości, uwzględniając szczegółowe wymagania dla danej klasy oraz dopuszczalne tolerancje, fasola powinna być:
- Cała[1],
- Zdrowa; nie dopuszcza się fasoli z objawami gnicia lub zepsucia, które czynią ją niezdatną do spożycia,
- Czysta, praktycznie wolna od jakichkolwiek widocznych zanieczyszczeń obcych,
- O świeżym wyglądzie,
- Bez wyściółki pergaminowej,
- Praktycznie wolna od szkodników,
- Praktycznie wolna od uszkodzeń spowodowanych przez szkodniki,
- Bez nadmiernego zawilgocenia powierzchniowego,
- Bez obcych zapachów i/lub smaków,
Stopień rozwoju i jakość fasoli powinny być takie, aby mogła ona:
- Wytrzymać transport i manipulacje, oraz 
- Dotrzeć do miejsca przeznaczenia zachowując zadowalającą jakość.

B. Podział na klasy jakości

Fasolę szparagową dzieli się na trzy niżej określone klasy jakości:

a) Klasa Ekstra
Fasola w tej klasie powinna być najwyższej jakości. Powinna mieć kształt, stopień rozwoju i barwę charakterystyczne dla odmiany i/lub typu handlowego.
Fasola w tej klasie powinna być dobrej jakości. Powinna posiadać cechy charakterystyczne dla odmiany i/lub typu handlowego.
Fasola powinna być:
- Jędrna, krucha,
- Bardzo delikatna,
- Praktycznie prosta,
- Bez włókien.
Ziarna, jeśli są obecne powinny być małe i miękkie. Fasola o cienkich strąkach nie może mieć ziaren.
Fasola powinna być wolna od wad z wyjątkiem bardzo niewielkich wad powierzchniowych, pod warunkiem, że nie wpływają one na ogólny wygląd fasoli, jej jakość, utrzymanie jakości i prezentację w opakowaniu.

b) Klasa I
Fasola szparagowa w tej klasie powinna być dobrej jakości. Powinna mieć kształt, stopień rozwoju i barwę charakterystyczne dla odmiany i/lub typu handlowego.
Fasola powinna być:
- Jędrne,
- Młoda i delikatna,
- Praktycznie bez włókien z wyjątkiem fasoli do krojenia.
Ziarna jeśli obecne muszą być małe i miękkie.
Dopuszczalne są następujące wady, pod warunkiem, że nie wpływają na ogólny wygląd fasoli, jej jakość, utrzymanie jakości i prezentację w opakowaniu:
- Niewielkie wady kształtu,
- Niewielkie wady barwy,
- Niewielkie wady skórki.

c) Klasa II
Do tej klasy zalicza się fasolę, która nie odpowiada wymaganiom klasy I, ale spełnia wyżej określone wymagania minimalne.
Powinna być:
- Wystarczająco jędrna,
- Wolna od rdzawych plamek w przypadku fasoli o cienkich strąkach.
Ziarna jeśli obecne nie powinny być zbyt duże i powinny być wystarczająco miękkie.
Dopuszczalne są następujące wady, pod warunkiem, ze fasola zachowa swoje cechy charakterystyczne co do jakości, utrzymania jakości i prezentacji:
- Wady kształtu,
- Wady barwy,
- Wady skórki,
- Włókna,
- Niewielkie rdzawe plamki z wyjątkiem fasoli o cienkich strąkach.
[1] Z powodu sposobu zbioru dopuszczalne są uszkodzenia przy szypułce zgodnie z określonymi tolerancjami; nie dotyczy to fasoli o cienkich strąkach